Over Zonder Fratsen

Hoi! Ik ben Emily. Op Social Media beter bekend als Zonder Fratsen.

Twee jaar geleden begon ik met het posten van paar work out filmpjes en wat foodpics. Al snel werd dit een leuke hobby: kiekjes maken van mijn maaltijden en die delen met mijn volgers op Instagram. Na die eerste paar volgers kwamen er snel meer, want blijkbaar trok ik de aandacht met mijn weight loss journey en zoete, maar verantwoorde baksels.

Mijn leven lang ben ik al een smulpaap; als baby was ik een bollie. Mijn vader klaagt nog steeds over de luiers die maar lastig dicht gingen. Als kind was ik altijd steviger dan de rest. Dit vond ik soms vervelend, maar echt in de weg zat het me niet.

Tijdens de tweede helft van mijn tienerjaren werd ik zwaarder. Snoep, chips en frisdrank, het was op school allemaal binnen handbereik. Thuis vond ik het leuk om te koken voor mijn familie. Ik bedacht zelf gerechten of kookte iets uit een boek van Jamie Oliver. Met gezonde, verantwoorde voeding was ik niet echt bezig. In die tijd kreeg ik een bijbaantje in de keuken van een verzorgingstehuis, want het was wel duidelijk dat ik het goed naar mijn zin had in de keuken. Je kunt wel zeggen dat eten mijn leven is. Ik ben er altijd mee bezig. Overal doe ik nieuwe ideeën op en overal zie ik allerlei heerlijkheden die ik zeker even moet proeven. Inmiddels heb ik heel wat kennis vergaard over voeding. Na de koksopleiding aan de hotelschool heb ik de lerarenopleiding consumptieve technieken afgerond. Als (chef)kok werken in de horeca was tof! Het waren super gezellige jaren, waarin ik hard heb gewerkt met veel leuke mensen. Ook waren het de meest ongezonde jaren van mijn leven. Sporten deed ik niet, eten des te meer en na werktijd namen we altijd nog een wijntje of biertje. Mijn gezonde geest wist dat dit niet vol te houden was, dus zodra ik aan de slag kon in het onderwijs greep ik mijn kans. Ik mocht kookles gaan geven op een middelbare school voor moeilijk lerende jongeren. Dit doe ik nu, na 9 jaar, nog steeds met veel plezier. Inmiddels hebben we een heuse catering- / horeca opleiding opgezet en bestier ik samen met onze leerlingen ons restaurant.

Na mijn eerste halfjaar in het onderwijs vond ik mijzelf zo’n slecht voorbeeld voor de leerlingen; ik kon hen precies vertellen hoe zij verantwoord moesten eten en drinken, maar zelf liep ik nog altijd rond met behoorlijk wat overgewicht en sportte nog altijd niet. Natuurlijk had ik al verscheidene pogingen ondernomen om af te vallen, maar die waren steeds van korte duur.

De knop ging om in juni 2008. Heel cliché begon ik op maandag met het Sonja Bakker dieet. Ik zette een crosstrainer midden in de woonkamer, stond daar iedere ochtend en avond op en volgde de weekmenu’s zeer strikt. Dit resulteerde uiteraard in een behoorlijke gewichtsafname. Binnen 8 maanden woog ik 42 kilo minder. Dat kon zeker geen kwaad, want ik begon op 127 kilo! Inmiddels was ik ook een vaste bezoeker van het zwembad. Ontelbare baantjes heb ik gezwommen, alles om zo veel mogelijk calorieën te verbranden. Het Sonja Bakker dieet stond me na die 8 maanden behoorlijk tegen. Ik vond dat ik het zelf verder moest doen, wat resulteerde in 8 maanden blijven hangen op hetzelfde gewicht. Vond ik niet tof! Dus er moest weer wat gebeuren en het liefst lekker snel. Dus hoppa, aan de shakejes en reepjes. Ik was volhardend en tot op het bot gemotiveerd. Binnen een mum van tijd was er al weer 10 kg af. Maar echt gezellig zijn die shakejes en repen niet , zeker niet voor een kok die juist graag kookt en geniet van elke maaltijd. Dus toch maar weer zelf proberen.

Sporten werd steeds belangrijker voor mij. Logischerwijs werd ik lid bij een sportschool en werd ik een fanatieke deelnemer aan groepslessen. Soms deed ik wel 10 lessen per week! Hartstikke leuk en gezellig, mijn conditie verbeterde en mijn spierkracht nam toe. Met de voeding bleef het zoeken naar balans, want een feestje of etentje sla ik niet over en dan geniet ik volop. Wat niet wil zeggen dat ik me altijd volvreet met vettigheid. Gelukkig hou ik van groenten, mager vlees en vis en eet ik 70% van de tijd vegetarisch. Ik beleef meer plezier aan een mandje haverbrood met hummus dan een hamburger van een fastfoodketen.

Mijn interesse voor krachttraining nam toe. Ik ging aan de slag met een personal trainer en daar begon ook mijn Instagram verhaal. Mijn personal trainer poste wat workout filmpjes op mijn pagina. Ik ontdekte een hele wereld van fitties en foodies en poste eens een fototootje van een taartje. Een bananenbrood, havermoutpapje en wat pannenkoekjes volgden. Met het gebruik van de juiste hashtags  steeg het aantal volgers snel. Ik begon me nog meer te verdiepen in verantwoorde, gezonde  voeding. Wat is handig als je veel sport? Ik deed altijd maar wat, lette vooral op mijn calorie-inname en niet zo zeer naar de verhoudingen van de macro nutriënten.

Wat minder koolhydraten en wat meer eiwitten, dat leek goed te zijn en zo kwam ik in aanraking met eiwitpoeders. Daarmee kan je shakejes maken, maar shakejes was ik inmiddels meer dan zat. Ik vond het lekkerder het poeder door mijn kwark te roeren en ontdekte dat je het ook goed kan verwerken in allerlei baksels!! Heeeeey, dat was tof! Zo kan ik dus allerlei lekkere cakes en taarten maken die helemaal prima passen binnen een verantwoorde, gezonde levensstijl! Ook werd ik steeds creatiever ten aanzien van lunch- en avondmaaltijden. Bij het bedenken van nieuwe recepten vind ik het belangrijk dat het lekker, simpel en verantwoord is. Immers hebben we allen een druk leven, maar willen wel lekker en verantwoord eten.

Het aantal volgers op InstaGram en Facebook stijgt nog altijd gestaag en inmiddels zijn een groot deel van mijn recepten terug te vinden op www.zonder-fratsen.nl . Ook ben ik bezig met het schrijven van een boek, maar het gaat nog wel even duren voor deze uitkomt. Ondertussen zal ik jullie iedere 2 weken (hopelijk) verblijden met een Zonder Fratsen receptje dat je terug kan vinden op deze site en op de balie bij de ingang.